Frank!OffTheRecord - Wat ik later worden wil?
DISCLAIMER:
De informatie in deze blog is sowieso vertrouwelijk en uitsluitend bestemd voor de geadresseerde. Wanneer u dit bericht per abuis ontvangt of leest, verzoeken wij u dit te doen met een dosis humor en/of een zak zout bij het ontbreken van de eerste wens. Verder verzoeken wij u, wanneer u niet over zout of humor beschikt, dit bericht te vernietigen en de inhoud ervan aan niemand openbaar te maken dan wel zelf te willen begrijpen. Wij aanvaarden geen aansprakelijkheid voor onjuiste, onvolledige dan wel ontijdige overbrenging van de inhoud van dit bericht alsook het eventuele gevoel dat mensen zonder humor en zout kunnen creëren.
Vraag een aantal jongetjes van een jaar of acht wat ze willen worden later en ik denk dat je dan brandweerman, politieman en of voetballer als meest gegeven antwoord op deze vraag terug zult krijgen. Ik ook. Ik wilde vroeger ook brandweerman worden of piloot. Bij mij is het uiteindelijk helemaal anders gelopen en ben ik uiteindelijk geworden wat ik nooit als antwoord had gegeven op de gestelde vraag. Bij toeval ben ik gaan doen wat ik nu doe, en dat bevalt prima. Sterker nog, heel veel anders kan ik niet…… De genoemde “populaire” beroepen die als antwoord gelden bij 8 jarige jongetjes zijn allemaal beroepen die vandaag de dag nog heel veel mensen zoeken en kunnen gebruiken. Beroepen in crisis! Waarom? Naar mijn idee mede omdat het heel slecht betaalt en ook een stuk gevaar met zich meedraagt. De profvoetballer die zal blijven bestaan in de wens van de kleine mannen, echter is dat voor slechts weinigen van hen weggelegd. Wat je nooit hoort, wanneer we de vraag stellen, is de wens om ICT-er te worden, of gemeenteambtenaar. Laat staan dat ze als antwoord geven graag in de politiek te willen. Of boekhouder is ook zo’n beroep waarvan niemand al vroeg de wens uitspreekt dat te willen worden wanneer ze groot zijn.
Uiteindelijk zijn heel veel kleine mannen dus totaal iets anders gaan doen of geworden dan hun eerste wens en idee. Sterker nog, de functies van boekhouders, gemeenteambtenaren en ICT-ers zijn keurig ingevuld. Gelukkig is het daar niet bij gebleven en zijn er toch ook brandweermannen en zelfs politiemannen voortgekomen uit hen die vanaf dag één deze droom hadden.
Nu mag ik dus doen wat ik doe. Ik vind dat persoonlijk echt een voorrecht omdat ik van mening ben dat het mooi werk is, waar zeker heel veel uren in moeten aan tijd en energie, maar die mij naast een financiële beloning ook brengt op plekken en plaatsen waar ik met een ander beroep nooit terecht was gekomen. Maar genoeg over mij! Waar ik naar toe wil is het antwoord op de vraag in de kop van deze column. Zoals mogelijk vaste lezers van deze column weten, is de wereld van de ICT wel iets waar ik over schrijf, maar er eigenlijk helemaal niet veel van begrijp. Met een niet gekleurde bril kijk ik naar de branche en vind dan ergens iets van. Uiteindelijk probeer ik er dan een advies, oordeel, of wat dan ook aan te hangen en zo te komen tot een column als deze. De afgelopen weken kreeg ik verschillende artikelen onder mijn neus waar ik, zonder enige vorm van kennis, direct aan zag dat het een vreemd verhaal betrof of de tekst: Verbaas je niet verwonder je slechts, op van toepassing zou zijn! Een kleine greep;
Rijksoverheid stopt met dataplatform dat 30 miljoen heeft gekost. In de notendop is het zo dat we als overheid hele bijzondere plannen hadden, maar dat door een wetsverandering deze uiteindelijk totaal geen grondslag biedt. We kunnen dan opnieuw beginnen en gooien 30 miljoen in de sloot! Even voor de duidelijkheid de rijksoverheid had dit bij een beetje onderzoek kunnen voorkomen en vooraf misschien zelfs wel kunnen weten. In plaats van het te onderzoeken gingen we gewoon bouwen met dit dus als gevolg!
En dan nog een artikel dat ging over de gemeente Amsterdam. Dat artikel is misschien wel een van de meest bizarre artikelen die ik rondom het schrijven van dergelijke columns heb gelezen.
De gemeente moest een nieuw systeem voor informatievoorziening opzetten. Het maakte voor deze opdracht budget vrij en kwam uit op een bedrag van rond de 14 miljoen EUR. Dat zou het mogen kosten! Bijzonder is dan dat Deloitte de opdracht gegund heeft gekregen tegen een voorstel van 26 miljoen. Dat is dus bijna het dubbele van dat wat begroot was. Het meest bijzondere komt dan nog, want niet veel later bleek dat het voorstel van Deloitte bijna tweemaal zo hoog was dan wat partij Pegamento had geoffreerd. Toch koos de gemeente Amsterdam om Deloitte de opdracht te geven/gunnen! Dat Pegamento daarna een kansloze rechtszaak starten tegen deze keus moeten we verder maar buiten beschouwing laten.
Moraal van het verhaal is dat we wat betreft ICT en de overheden nog steeds geen gelukkig huwelijk kunnen sluiten. Of het nu om de nieuwe systemen van de belastingdienst gaat of die van de Politie, het werkt allemaal niet naar behoren, het wordt ver boven budget opgeleverd en het is zo lek als een mandje.
Dit land loopt daarmee een verhoogd risico. De veiligheid hadden en hebben we al jaren niet op orde. Zou het daarom niet geweldig zijn wanneer er ergens een klein mannetje, dametje mag uiteraard ook, in NL loopt die roept dat hij of zij minister van ICT wil worden. Dit land is namelijk wat ICT betreft vaak aan den goden overgeleverd. Dit land maakt vaak op ICT gebied echt hele verkeerde keuzes. Het zou gecontroleerd moeten worden door een echte baas een man of vrouw die met passie de wereld van ICT in Nederland naar een hoger plan zal tillen en daarnaast al die miljarden kan en zal besparen.
Overigens gingen alle projecten van start met partners die geloven in closed source. Mede de reden dat deze bedragen zo snel zo hard zijn opgelopen. Vooral geen gebruik maken van Open Source, want zo stellen deze partners, open is gevaarlijk en niet secure. Buiten dat dit aantoonbaar de grootste onzin betreft, hebben ze zelf als opdrachtnemer de boel niet eens aan de praat gekregen of waren de werkelijke kosten ten opzichte van de begroting vele malen hoger. Verbeter de wereld en begin bij jezelf, of begin met de werving van de minister van ICT.
Jeroen Smits
